ฉันได้กลิ่นแกงกะหรี่มาจากบ้านของเพื่อนบ้านระหว่างทางกลับบ้านหลังจากเล่นกับเพื่อน
ฉันอิจฉามากจนท้องร้องจ๊อกๆ แต่พอฉันกลับบ้านก็พบว่าอาหารค่ำของบ้านเราคือแกงกะหรี่เหมือนกัน!
ฉันยังจำได้อยู่เลยว่าตัวเองกระโดดตัวลอยด้วยความดีใจขนาดไหน

แล้วฉันก็คิดว่าจะนำแกงกะหรี่ไปเป็นอาหารกลางวันที่โรงเรียนจนถึงขั้นกาปฏิทินไว้เลย
ในวันที่เรากินแกงกะหรี่ ฉันจะแข่งกินแกงกะหรี่กับเพื่อนๆ เพื่อให้เริ่มจานที่สอง
พอโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่แล้ว รสชาตินั้นยังคงอยู่ในความทรงจำของฉันอยู่

ฉันจำตอนที่ทำแกงกะหรี่กับเพื่อนๆ ในค่ายของโรงเรียนได้แม่นเลย
ถึงเราจะไม่เคยทำอาหารมาก่อนและหั่นส่วนผสมได้ไม่เท่ากัน แต่เราก็มีช่วงเวลาอันแสนวิเศษที่ได้กินแกงกะหรี่ด้วยกัน ฉันยังเก็บรูปถ่ายในวันนั้นเอาไว้จนถึงตอนนี้

พ่อของฉันเคยทำแกงกะหรี่ให้แม่ตอนแม่เป็นหวัด
พ่อหั่นผักเนื้อและผักใหญ่เกินไปหน่อย แถมยังใส่มันฝรั่งลงไปทั้งลูก
แต่แม่ของฉันก็มีความสุขมากที่พ่อกลับจากที่ทำงานเร็วเพื่อทำแกงกะหรี่ให้อร่อยที่สุดเท่าที่พ่อจะทำได้"

ฉันไม่เคยลืมแกงกะหรี่ที่ได้กินในกระท่อมบนภูเขาตอนที่ไปปีนภูเขาฟูจิเลย
แม้ว่ามันจะเป็นข้าวแกงกะหรี่แบบพร้อมทานทั่วๆ ไป แต่มันก็เป็นมื้ออร่อยที่ช่วยคลายความเหนื่อยล้าจากความหนาวเย็นและเส้นทางบนภูเขาที่ไม่คุ้นเคย

ฉันขอให้แม่ทำแกงกะหรี่เสมอเมื่อฉันมีโอกาสกลับมาเยี่ยมบ้าน
แม้ว่าส่วนผสมและวิธีที่ฉันทำจะเหมือนกันทุกประการ แต่รสมือแม่มักให้รสชาติที่ดีกว่าที่ฉันทำเสมอ
การกินแกงกะหรี่ของแม่ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันกลับมาถึงบ้านแล้วจริงๆ

แฟนผมทำแกงกะหรี่ให้ผมกินเมื่อสมัยเรียนในมหาวิทยาลัย
ในตอนนั้นผมรู้สึกไม่มั่นใจเลยเพราะเป็นครั้งแรกที่ผู้หญิงอื่นที่ไม่ใช่แม่ทำอาหารให้ผมทาน ผมจะไม่มีวันลืมรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอเมื่อเธอเห็นผมกินเข้าไปเยอะมาก

แกงกะหรี่คืออาหารจานแรกที่ลูกสาวชั้นประถมทำให้ฉันทาน
ฉันมองดูอย่างใจจดใจจ่อขณะที่เธอพยายามทำแกงกะหรี่
เธอทำสุดฝีมือจนกระทั่งพร้อมเสิร์ฟ ฉันมีความสุขมากจนเอาไปโม้กับเพื่อนๆ ทุกคน

ฉันจำแกงกะหรี่ของร้านอาหารที่คุณปู่คุณย่าพาไปทานตอนเด็กได้แม่นเลย
มันไม่เหมือนแกงกะหรี่ที่ฉันเคยเห็นเลย เพราะเขาเสิร์ฟข้าวกับซอสแกงกะหรี่แยกกัน
ฉันจำได้ว่าฉันเครียดมากตอนทาน เพราะกังวลว่าจะทำแกงกะหรี่เลอะเสื้อตัวเก่ง

ฉันมีพี่ชายสองคน เวลาที่แม่ของเราถามว่ามื้อค่ำจะทำอะไรทานดี เราทุกคนก็จะตอบว่า “แกงกะหรี่!” ถึงแม้ว่าแม่จะไม่ได้เห็นด้วยมากก็ตาม
พอโตแล้ว เมื่อไหร่ก็ตามที่เราทุกคนกลับบ้านแล้วแม่ถามว่าจะทานอะไรเป็นมื้อค่ำ คำตอบของเราก็ยังเป็น “แกงกะหรี่!” สิ่งเหล่านี้คือความทรงจำส่วนหนึ่งที่น่าประทับใจ

กลับไปที่ด้านบน